می شود عاشق بود و امید را از پاره پاره های ابر و از ذره ذره های خاک و از قطره قطره های باران بر جان بی روح خودمان بتابانیم ...

روزگاريست همه عرض بدن مي خواهند
همه از دوست فقط چشم و دهن مي خواهند
ديو هستند ولي مثل پري مي پوشند
گرگ هايي كه لباس پدري مي پوشند
آنچه ديدند به مقياس نظر مي سنجند
عشق ها را همه با دور كمر مي سنجند
خوب طبيعيست كه يكروزه به پايان برسد
عشق هايي كه سر پيچ خيابان برسد

نظرات شما عزیزان:
|